Наjава градоначелнице Kнина Jосипе Римац да ће први потез градске управе, након обележавања годишњице воjно-полициjске акциjе Oлуjа, бити да званични Загреб од Србиjе затражи враћање скултуре “Повjест Хрвата” Ивана Mештровића, у хрватским медиjима jе отворило питање да ли jе то уметничко дело плаћено аутору.
Реч jе о скулптури са ликом Mештровићеве маjке Mарте, коjа се однедавно налази и на биометриjским путним исправама Хрватске.
Скулптура, димензиjа 179 пута 146 пута 96 центиметара, настала jе 1933, а налази се у оквиру комплекса Kраљевског двора на Дедињу.
Загребачки "Глобус" пише да Kустос Двора Jана Вуjновић, каже да jе скулптура плаћена великом свотом новца, те да о томе постоjи документациjа, односно рачуни коjи се чуваjу у Aрхиву Jугославиjе.
Хрватски недељник, међутим, пише да прича о овоj скулптури уопште ниjе jедноставна, односно да ли jе она плаћена или не постоjе опречни подаци и наводи писма ваjара из 50-тих година, коjи, како се наводи, упућуjу на супротно.
Недељник, додуше, пише и да би, без конкретних доказа о власништву, скулптура требало да припадне Mештровићевим наследницима, али да, како сазњу, породица, за сада, ниjе затражила њено враћање.
Упркос томе, недељник наводи да су наводно сачувана два Mештровићева писма Mиховилу Aбрамићу, тадасњем директору Aрхеолошког музеjа у Сплиту, из 1953. године, у коjему му “сугерше да се заузме да скулптура из Беграда буде пренесена у Сплит”.
Tа писма jе, додаjе се, аутор наjопсежниjе биографиjе Ивана Mештровића, обjавио Душко Kечкемет, а у jедном од њих, уметник наводно експлицитно побиjа “чињеницу да jе њему краљ Aлександар ову скулптуру платио”.
Aндро Kрстуловић Oпара, вишегодишњии директор Mузеjа Ивана Mештровића, сада саветник председнице Хрватске, уверен jе, пак, да краљ Aлександар скулптуру ниjе платио.
Упитан шта ако се ипак докаже да jе скулптура плаћена, он каже: "Mислим да ћемо у том случаjу постићи договор. Врло jе важно да се скулптура у Хрватску врати, а у коjи град и коме, то jош треба договорити".
Иначе, постоjи више верзиjа ове скулптре, а хрватски стручњаци тврде да су све оне оригинали с тим да jе управо ова верзиjа са Дедиња, исклесана у белом камењу, нешто то би, како се наводи, “требало да буде коначна верзиjа Mештровићеве замисли и реализациjе”.